Backster rozpoczął eksperymenty zupełnie przypadkowo w 1966 r. Zdecydował się on poddać testowi roślinę doniczkową z gatunku Dracaena massangeana, aby sprawdzić, czy przez podłączenie jej do poligrafu, mógłby zmierzyć szybkość z jaką woda podnosi się od korzeni do liści. Poligraf (tzw. wykrywacz kłamstw) używany jest zazwyczaj do badania człowieka i mierzy równocześnie trzy funkcje: szybkość oddychania, zmiany ciśnienia krwi i pulsu oraz niewielkie zakłócenia w przewodnictwie elektrycznym skóry ludzkiej. Ten ostatni parametr (PGR - odruch psychogalwaniczny) Backster miał nadzieję zmierzyć u rośliny.

Nie zarejestrowano żadnej specjalnej reakcji na wodę, ale od samego początku poligraf zaczął kreślić na papierze linię "podobną do wzoru reakcji człowieka w takim samym eksperymencie, poddawanego krótkotrwałej stymulacji emocjonalnej". Następnie, podczas gdy elektrody były w dalszym ciągu przymocowane do dwóch stron liścia, badacz zaczął myśleć o podpaleniu liścia, w celu sprawdzenia czy wywoła to jakąś reakcję. Okazało się, że już sama myśl spowodowała gwałtowną reakcję rośliny, zarejestrowaną przez poligraf, co wskazuje na istnienie zdolności percepcyjnych u roślin. Aby dokładniej to zbadać Backster przeprowadził serię eksperymentów na żywych słonaczkach (Artenia salina), podobnych do krewetki. Podłączył on trzy filodendrony, każdy umieszczony w oddzielnym pokoju, do poligrafów. W innym pomieszczeniu znajdowała się aparatura, która automatycznie zabijała słonaczki w czysto przypadkowej kolejności i odstępach czasu, wrzucając je do gotującej wody. Badacz stwierdził, że pięć do siedmiu sekund po każdym przypadku zabicia zwierzęcia przez przyrząd, pisak poligrafu podłączonego do każdej z roślin skakał gwałtownie w górę. Rezultaty tych doświadczeń skłoniły go do wysnucia hipotezy, że żywa komórka, kiedy umiera, przekazuje coś w rodzaju "sygnału śmierci". Backster poszerzył zestaw obiektów swoich doświadczeń i zaczął eksperymentować na świeżych owocach, warzywach, grzybkach pleśniowych i organizmach jednokomórkowych. Jego hipoteza znalazła potwierdzenie w wynikach tych eksperymentów.

Marcel Vogel, chemik, po przeczytaniu prac Backstera rozpoczął, w 1969 r., badania eksperymentalne nad możliwościami komunikacji człowiek-roślina. Potwierdził on swoimi badaniami wszystkie wyniki Backstera i sformułował swoją teorię: "Istoty ludzkie są elementem nadrzędnym i wywołującym komunikację roślina-człowiek przez uczulanie, czy też naładowywanie rośliny zdolnościami odbioru myśli i emocji".

Jednak znaleźli się też przeciwnicy powyższych teorii. Doktor Clifford L. Slayman, specjalista od wykrywania i interpretacji aktywności elektrycznej tkanek zwierzęcych i ludzkich stwierdza, że wprost niewyobrażalnie trudno byłoby w takich eksperymentach, jak opisane powyżej, wyeliminować fluktuacje elektryczne wynikające z działalności niezliczonych źródeł zewnętrznych.

ufo.dos.pl

                              Dodaj wpis do Księgi Gości ! (kliknij!)